Muziek, dansen, quotes op insta, je favoriete film of die ene blog. Hoe kom jij tot je inspiratie en wat doe je ermee? Wat doe je als je geen inspiratie hebt en heb je het wel echt nodig?
Met het nieuwe jaar hopen we dat we dit jaar wel verbeteren, veranderen of dat er íets verandert. We weten allemaal dat slechts een handjevol mensen daadwerkelijk hun goede voornemens zal halen. Durf jij jouw goede voornemens nog uit te spreken? Of is het jouw goede voornemen dat je geen goede voornemen hebt?
Of je ze nu wel hebt of niet hebt, we hebben allemaal af en toe inspiratie nodig. Een idool, een voorbeeld of gewoon het juiste liedje waardoor we het werk afmaken of toch nog net even die ene kilometer meepakken.
In loopbaantrajecten vraag ik af en toe naar wat iemand inspireert. Waarom doe je wat je doet? Wie is jouw voorbeeld? En wat haal je daaruit? Wat van die persoon of figuur zou jij ook willen hebben?
Vandaag deel ik graag met jou een paar van mijn inspiratiebronnen en laat ik je aan het einde zien wat inspiratiebronnen, helden of idolen over jou kunnen zeggen en wat je ermee kan als je ander werk zoekt.
Een paar van mijn idolen en helden
Mijn grootste voorbeeld op het gebied van persoonlijke ontwikkeling is een kunstenaar, schrijver, docent en voormalig marketeer. In zijn dertiger jaren begon hij met tekenen en dat werd uiteindelijk een groot succes. Tekenen is een van mijn vele hobby's en bijzonder genoeg kom je bij het uitoefenen van een hobby dezelfde obstakels tegen als elders in het leven. Vrees voor dat witte papier, vrees om te falen, vrees voor wat anderen van mij kunnen denken, plezier in het uitproberen van nieuwe technieken, succeservaringen, omgaan met perfectionisme en keihard op mijn gezicht gaan.
Al een flink aantal jaar volg ik nu Danny Gregory. Samen met de Amsterdamse Koosje Koene hebben zij Sketchbook Skool opgezet. Door de community voel ik mij telkens weer gemotiveerd om opnieuw mijn schetsboek uit de kast te pakken en wat tekeningetjes te maken. De ene keer succesvoller dan de andere keer, maar het gaat om het plezier en de levenslessen. Sinds een jaar vult Danny Gregory die levenslessen aan met 'Danny's essays'. Elke vrijdag verschijnt er weer een mailtje van hem in mijn mailbox. Ze zijn grappig, herkenbaar, inspirerend of stappenplannen voor succes. Danny en Koosje hebben al veel toegevoegd aan mijn leven en ik blijf ook in 2022 mij graag verwonderen over hun blik op de wereld en natuurlijk al hun tips over tekenen.
Wil jij ook Danny leren kennen? Ik kan je van harte zijn podcast 'Art for all' aanbevelen. Ook als je niets met tekenen hebt. Hij vertelt over dat kritische stemmetje ('your inner monkey') in je hoofd die zegt dat je het niet kan en hoe je daar mee om kunt gaan.
'Could we think about peace and joy and togetherness all year-round, in small servings, rather than the groaning board of late December? Could we appreciate all we have to be grateful for — every day? What if we just open our sketchbooks and draw what we already have that is beautiful? The shadows of our teacup on the kitchen counter. The view of the neighbor’s roof out the living room window. Our cat stretched out by the heater vent. Our face in the mirror, older, wiser, and more beautiful every day. And as we draw, our pulses slow, and our blood pressure drops. Our cells work to knit together the damage of life and ease the changes of aging cells. We grow calmer, more appreciative.We delight in our cup of steaming tea, the bird song in the garden, the gentle stirring of the leaves.'
- Danny Gregory's essay 24 december 2021
Dat vrouwelijkheid en stoer zijn goed samen gaan bewijst het karakter WonderWoman van Marvel. Ze gaat moeilijke situaties niet uit de weg en ze maakt juist gebruik van haar sensitiviteit en liefde voor anderen, de natuur en de wereld. Ondanks de serieuze problemen waar ze mee worstelt weet ze ook humor te vinden in situaties en ze stelt vragen bij dingen die voor ons alledaags zijn:
Diana Prince (a.k.a. Wonderwoman): "What's that?" Steve Trevor: "A watch". Diana Prince: "A watch?" Steve Trevor: "Yeah it's a watch. It tells the time. My father gave it to me. Went through hell and back with him. Now it's for me and, good thing it's still ticking". Diana Prince: "What for?" Steve Trevor: "Because it tells time. When to eat, sleep, wake up, work." Diana Prince: "You let this little thing tell you what to do?" Steve Trevor: "Yeah."
WonderWoman of Diana Prince werkt hard voor haar vaardigheden en weinig komt haar aanwaaien. Ze heeft duidelijk voor ogen wat haar doel is en waar ze voor vecht. Dat doet ze met passie en soms maakt ze daardoor ook minder handige keuzes, zoals ieder mens. Haar doelgerichtheid, passie, bereidheid om te werken waar ze voor staat en haar vaardigheid om anderen daarin mee te nemen zijn vaardigheden die ik ook in mezelf hoop terug te vinden. Daarmee is dit karakter voor mij een bron van inspiratie. En natuurlijk fantaseer ik dat op een dag ik net zo goed kan vechten en mensen de waarheid kan laten vertellen door gebruik van mijn 'Lasso of truth'. Want zoals Einstein al zei 'Imagination is more important than knowledge'.
Op instagram volg ik graag Hampton, een jonge man die via het account hybrid calisthenics, video's deelt over zijn sport Calisthenics. Ik had er nog nooit van gehoord. En weet nog steeds niet goed hoe ik het moet uitspreken. De manier waarop hij zijn filmpjes maakt vind ik mooi. Ze zijn simpel, duidelijk en hij laat zichzelf zien. Geen filters, geen opsmuk en heel transparant over hoeveel tijd het hem kost om die filmpjes te maken. Hij houdt rekening met een brede doelgroep en zet in op het bouwen van een community. Op geheel eigen wijze probeert hij mensen aan het bewegen te krijgen. Zijn authenticiteit vind ik erg inspirerend en laat zien dat je niet 'picture perfect' hoeft te zijn om mensen te bereiken, hen te inspireren en te motiveren. Supercool!
Inma Serrano woont in de prachtige Spaanse stad Sevilla. Sowieso ben ik fan van Spanje; de mensen, de taal, de cultuur en de 'modo de vida' manier van leven. Inma is een kunstenares en zij maakt, anders dan ik, ontzettend veel gebruik van kleur en een snelle manier van werken. Ik teken precies tegenovergesteld: rustig, vrij precies en vooral met zwarte inkt. Ik heb (nog) niet het geduld ontwikkeld om vele dagen te werken aan dezelfde tekening maar ik heb ook zeker niet de losse pols zoals Inma dat heeft. Zij maakt fantastische schilderingen van haar stad met geweldige kleuren. Juist dat zij zo'n tegenovergestelde manier van werken heeft als ik, maakt dat ik haar ontzettend inspirerend vindt (niet dat ik mij met haar denk te kunnen meten overigens, maar dat terzijde).
“If you aim to be something you are not, you will always fail. Aim to be you. Aim to look and act and think like you. Aim to be the truest version of you. Embrace that you-ness. Endorse it. Love it. Work hard at it. And don't give a second thought when people mock it or ridicule it. Most gossip is envy in disguise.”
― Matt Haig, The Midnight Library
Mijn lijst wil ik graag afronden met één van mijn vele favoriete auteurs. Matt Haigg is een man die zijn leven lang al te kampen heeft met psychische problemen. Het is ook zijn inspiratiebron voor de vele boeken die hij heeft geschreven. In november 2021 verscheen op Netflix de film 'The boy who called Christmas'. Maar ik ken hem vooral van zijn geweldige boeken als 'The midnight library' en 'The humans'. De boeken lees ik in het Engels, net zoals de boeken van Brené Brown. Sommige boeken zijn niet bedoeld om vertaald te worden wat mij betreft. Mooi aan Matt Haigg vind ik dat hij ondanks al zijn boeken waarin hij zijn levenservaring stopt, nog altijd eerlijk durft te zijn over zijn mentale gesteldheid. En dat vind ik zo vreselijk sterk van hem. Lees een paar van die mooie teksten uit 'The midnight library' hier.
Rode draad
Als ik teruglees naar wat ik heb geschreven over de mensen of figuren die mij inspireren dan valt dit mij op:
- Hun authenticiteit en vechtlust spreken mij erg aan
- Ze falen en pakken de draad weer op. Gaan niet bij de pakken neer zetten maar onderzoeken welke lessen zij eruit kunnen halen.
- Ze weten tal van mensen te inspireren gewoon door henzelf te zijn en het is helemaal oké dat ze niet perfect zijn. Sterker nog, het niet perfect zijn maakt hen perfect henzelf.
- Ze staan ergens voor en dragen dat uit. Vaak voor zelfliefde, naastenliefde, ontwikkeling en progressie.
- Zonder uitzondering zijn ze allemaal mensen die op hun manier werken aan een betere wereld en die begint bij henzelf.
Spiegels
Yes....dit tussenkopje is geinspireerd op het liedje 'Mirrors' van Justin Timberlake dat ik nu toevallig luister en helemaal passend is bij deze blog. Want die idolen staan allemaal voor iets wat ik in mijzelf wens terug te zien. Ik hoef niet Wonderwoman te worden en de wereld te redden van de Griekse God van de oorlog Ares. Gaat ook echt niet lukken, sorry. Daar liggen mijn talenten écht niet. Hopelijk kan iemand anders dat dan doen. Jij misschien?
Wel kan ik streven naar daden die net zo stoer zijn als die van WonderWoman. Nee zeggen tegen mijn zoon als ik moe ben, of een video delen via Instagram. Moed en dapperheid kunnen we allemaal toevoegen aan ons leven op onze eigen manier. Nu ik weet wat ik bewonder aan WonderWoman, Danny Gregory, Inma Serrano en Matt Haigg, kan ik onderzoeken hoe ik die mooie aspecten van hen ook terug kan laten komen in mijzelf én in mijn werk. Hoe kan ik anderen inspireren, hoe blijf ik zo authentiek mogelijk en wat kan ik doen om af en toe mijzelf te verrassen met juist een volledig tegenovergestelde werkwijze?
Maar ook, als ik ander werk wil vinden, kunnen die aspecten van mijn idolen een gids zijn. Ik wil kennelijk anderen inspireren. In wat voor werk kan ik dat doen? Ik wil kleur brengen aan de wereld. Wat voor baan past daar bij?
Nu jij!
Wie of wat zijn jouw idolen of helden en welke rode draad kun je vinden? Deel in de comments, ik ben benieuwd en laat me graag door jou inspireren!